Αποπνικτικές βαριάντες...

Βλέποντας τη θέση του παρακάτω διαγράμματος, το εξοικιωμένο μάτι αναγνωρίζει αμέσως ότι πρόκειται για το γνωστό ματ του αποπνιγμού. 

Μετά από 

1. Qe6+ 

1...Kh8 (αν 1...Kf8, 2. Qf7#)

2. Nf7+ Kg8

3. Nh6+ Kh8

4. Qg8+! Rxg8

φυσικά ακολουθεί ματ με 

5. Nf7#. 

Η πλειοψηφία των παικτών συμπεριλαμβανομένων και ισχυρών παικτών σε αυτή τη θέση θα συνέχιζε όπως παραπάνω. Ωστόσο η συνέχεια αυτή αποδεικνύεται υποδεέστερη μπροστά στο ορθότερο 

1. Qe6+ Kh8, 2. Nf7+ Kg8, 3. Nd8+! 

μπλοκάροντας την όγδοη γραμμή, 

3... Kh8 (ή 3...Kf8, 4.Qf7#)

4. Qe8#. 

Αν και πρακτικά το όφελος του λευκού από την εναλλακτική βαριάντα στη συγκεκριμένη θέση είναι να πετύχει το ματ με μια κίνηση λιγότερη, η ιδέα του Nd8+ μπορεί να αποδειχθεί υπό άλλες προϋποθέσεις μοναδική για να αποφέρει τη νίκη, ενώ η κλασική βαριάντα που οδηγεί στο ματ του αποπνιγμού καταστροφική. Στη λίγο διαφορετική θέση του επόμενου διαγράμματος 

εάν 1. Qe6+ Kh8, 2. Nf7+ Kg8, 3. Nh6+ Kh8, το 4. Qg8+

δε λειτουργεί πια καθώς ακολουθεί 4... Qxg8 

και τώρα η μαύρη Βασίλισσα «βλέπει» το τετράγωνο f7 από το οποίο ο Ίππος πριν έδινε το ματ. Έτσι, στο 5. Ιζ7+

ακολουθεί απλά 5...Βxζ7. Η σωστή συνέχεια σε αυτήν την περίπτωση είναι μόνο η

1. Qe6+ Kh8, 2. Nf7+ Kg8, 3. Nd8+! Kh8, 4. Qe8#.

Από αισθητική άποψη είναι αδιαμφισβήτητη η ομορφιά και η κομψότητα του ματ αποπνιγμού. Ωστόσο το παραπάνω παράδειγμα μας διδάσκει ότι το ωραίο δεν είναι πάντα και καλό.